Wegen en verkeer

De route gaat grotendeels over verharde wegen (asfalt, beton), maar geregeld duiken er ook kleine stukken onverharde paden of kasseiweggetjes op, die globaal genomen goed berijdbaar zijn. Waar de route gebruik maakt van het fietsknooppuntennetwerk is er wel een verschil op te merken tussen Vlaanderen en Wallonië. Sommige onverharde trajecten in Wallonië zijn eerder gericht op mountainbikefietsen. Waar mogelijk is hiervoor een alternatief gezocht. Ook sommige verharde wegen verkeren niet altijd meer in de beste staat in het zuidelijk landsgedeelte. Over het algemeen is het rustig fietsen omdat de route grotendeels gebruik maakt van het fietsknooppuntennetwerk, RAVeL- en Rando-Velo trajecten. 

In de grotere steden kan er vaak over van de rijbaan afgescheiden fietspaden worden gefietst of geldt er een zone 30. Enkel de routes doorheen het Brussels gewest (traject 2), op het Franse grondgebied (traject 8), in de omgeving van Rochefort (traject 9) tussen Houyet en Dinant (traject 10) en de ruime omgeving van Luik (traject 11) kennen enkele drukkere passages. In de zomer is uiteraard ook de route langsheen de kust druk, vooral dan van de vele voetgangers. Sommige kustgemeentes voorzien tijdens de zomervakantie dan ook (aangeduide) omleidingen op het fietsnetwerk en verbieden het fietsverkeer op de zeedijk.